coopolpa

تازگیها اصلا دستم به دکمه های کیبرد نمی ره ... نمی دونم از چی بنویسم ...از حجم زباد کارهام ... از رسیدگی کمم به تو ... از گریه ها و فرارهای صبح تو از مهد ؟!!!!!!!! از یه مادری که به جبر گوش شنوا برای شندین صدای یکی یه دونه اش نداره ... از چی بنویسم ؟ از خدایی که تو را به اون می سپارم و با ٥ تا آِیته الکرسی دلمو آروم می کنم دلم می خواد خیلی دیر صبح بشه نه اصلا صبح نشه که تو را ببرم مهد ! لبم یه چیزی می گه دلم یه چیز دیگه جلوی همه از مهد رفتن تو ابراز خوشحالی می کنم و خودم دلم خونه   صبح ها در مهد را که می بینی عین جت می خوای فرار کنی و نری یه جوری گریه می کنی و دستهات را به طرفم دراز می کنی که انگار تمام دنیا رو سرم خراب...